Verhaal

Vindt U dat ook?

Herfst… Het lijkt wel een jaar geleden dat we vakantie vierden. Nu zijn het de drie winterse feestdagen die de aandacht vragen; familiefeesten worden ze genoemd. Sinterklaas, Kerstmis en de jaarwisseling. Doen we wat aan die feestdagen of vinden we het een beetje te veel van het goede?
In de loop van ons leven hebben zich tradities gevormd, binnen onze familie en ons gezin. Zo heb ik twee keer per jaar mijn kinderen en kleinkinderen met partners te gast, rond Kerst en rond mijn verjaardag. Zo zien zij elkaar ook tenminste tweemaal per jaar. Ik ben hier zeer aan gehecht natuurlijk De datums zijn altijd een keuze die we lang van tevoren moeten maken.
Tot een paar jaar geleden vierden we bij mij thuis, ik had de ruimte voor vijftien gasten en kookte een deel vooraf. Van de tijd dat ik met heel veel plezier in Engeland heb gewerkt, in mijn niet zo heel prille jeugd, heb ik de Engelse traditie van een plumpudding met Kerstmis overgehouden. Die vormde daar altijd het traditionele kerstnagerecht, en werd dat ook bij ons later. Hij wordt met rum overgoten en dan aangestoken, zo hoort dat met een plumpudding. Een brandende pudding, sensatie voor de kleinkinderen! Of ze zo’n vrij zware pudding nou zo lekker vonden is een ander verhaal, er kwam in ieder geval ook ijs bij, niet-Engels! Maar nu ik de leeftijd der zeer sterken heb bereikt en kleiner woon is het allemaal een beetje anders, het moet grotendeels buiten de deur. Zo gaat dat als je ouder wordt…
Veranderingen, aanpassingen, wij moeten er allemaal aan geloven. We wandelen niet meer zo snel, we moeten wel blijven wandelen, iedere dag de deur uit om in conditie te blijven, liefst iedere dag zelf koken. Zelf zoveel mogelijk je huis onderhouden. Kortom, je eigen patroon in stand houden en vooral in beweging blijven. En daarbij zeker in dit deel van het jaar aandacht blijven geven aan soms al lang bestaande relaties, als die er nog over zijn… dat zijn niet alleen je kinderen en kleinkinderen plus aanhang. Zo blijf je nog een betrekkelijk actief leven houden, je versuft niet.
Deze maanden lenen zich bij uitstek om hierover na te denken: hoe sta ik erbij, hoe red ik me? En dan komt vanzelf een veelheid van gevoelens en herinneringen boven. En dan… dan vieren we dus de feestdagen. Hoe vieren we? Met wie vieren we? Of vier ik lekker alleen?
Ik wens u een mooie decembermaand toe.
Wat vindt u?
Aletta