Reportage
tik,tik, tik … tiktik, hier wordt gebouwd!
Een kwartiertje fietsen vanuit het centrum en je komt in het dorp dat kinderen zelf gebouwd hebben op het terrein van de Suikerunie. Je hoort ze hameren, zagen en veel overleggen. Ze overleggen met elkaar, de bouwopzichter, de verfuitdeler en andere vrijwilligers die helpen. Gesprekken gaan over de gordijntjes voor de ramen, het aantal verdiepingen dat het huis moet krijgen en dat ze een terras op het platte dak willen hebben met een balustrade. “Net als zij daar” wijst een jongen naar een erg geslaagd exemplaar.
Kromme spijkers
Sommige hutten zijn inderdaad flink groot. Het lijken wel villa’s en dat is dan ook de naam die ze hun huis geven. Andere hutten hebben namen als De Gummybeertjes, De Blokhut, Timmerhut of een geheimzinnige naam als Oswis. Spijkers worden gecontroleerd uitgedeeld. Op een hut hangt een bordje met een advertentie: ‘lever 4 kromme spijkers in en je krijgt 1 rechte!’. Waarschijnlijk wonen hier kinderen die iets creatiefs kunnen doen met kromme spijkers.
De Katten
Een brug verbindt twee hutten. De Katten heet het ene huis. “Dat is van vier meisjes”, vertelt de jongen van het andere huis. “En hoe heet jouw huis dan?” vragen we. ”We wilden het De Saloon gaan noemen maar dat gaat het toch niet worden”, vertelt deze bewoner. Bovenop het platte dak van De Katten staat al een deurpost. Een paar meisjes doen hun best er een fietsbel aan een spijker op te hangen. Je kunt immers niet onaangekondigd het huis van de dames binnen komen!
Honderd vrijwilligers
Het dorp wordt in 5 dagen door 500 kinderen tussen de zes en twaalf jaar gebouwd. Elk kind kan hier terecht en voor degenen die moeite hebben om het te betalen is er de Stadjerspas waarmee ze een flinke korting kunnen krijgen. De kinderen nemen zelf een zaag, hamer en nijptang mee en er zijn reserve setjes voor kinderen voor wie de aanschaf te duur is.
Bouwvergunnings
Honderd vrijwilligers zorgen ervoor dat het veilig is. Je mag alleen een verdieping erbij bouwen als je toestemming hebt gekregen van de bouwopzichter. Hij komt dan even trekken en duwen aan je bouwsel om te kijken of hij dat overleeft. Als dat het geval kan je een papiertje ophalen bij de stand met het bordje ‘Bouwvergunnings’.
Ouders
De gemeente en een aantal bedrijven zorgen voor materiaal, maar het zijn de honderd vrijwilligers die zorgen dat het dorp mogelijk wordt. Sommige vrijwilligers zijn moeder of vader van de bouwers. Want ja, de organisatie kon op een gegeven moment alleen nog kinderen toelaten wanneer hun ouders als vrijwilligers mee wilden werken. Annemarie: “ik doe dit al voor het zesde jaar, mijn kinderen zijn hier ook en ik vind het ontzettend leuk, de mensen werken goed samen en de sfeer is heel goed onderling, ook bij het opbouwen en afbreken van het dorp”.
Vrijdagmiddag om drie uur opende burgemeester den Oudsten het Timmerdorp en mochten ouders de hutten van hun trotse kinderen komen bewonderen.
Gelukkig zien de kinderen niet hoe hun mooie bouwwerken in de dagen erna wordt afgebroken. Overigens verdwijnt het hout niet allemaal in afvalcontainers. Het hout gaat naar De Wandeling, een burgerinitiatief dat in het Stadpark een duurzaam bouw- en tuinproject aan het ontwikkelen is
Foto: Geert van Duinen