Reportage

Groningen viert de liefde!

Ruimte

Op slechts vijf deuren van elkaar werden ze geboren, in de Gerbrand Bakkerstraat in de Groningse Oosterparkwijk. Toch groeiden ze op zonder elkaar te ontmoeten. Dat gebeurde pas jaren later, toen Jarno hoofdredacteur van de wijkkrant van De Oosterpark was, en Willem actief raakte bij de bewonersorganisatie. Tijdens een gezamenlijke bijeenkomst maakten ze kennis met elkaar. “Te hoog gegrepen”, dacht Jarno. “Maar je moet jezelf niet wegcijferen”, voegt hij er meteen aan toe, dus appte hij Willem met de vraag of hij ook naar de kerstborrel ging. En dat ging hij. Bij de borrel in het Treslinghuis raakten ze niet uitgepraat, en ook daarna hielden ze contact. Begin 2016 troffen ze elkaar voor een date bij Willem thuis. “Het was steenkoud, maar van Willem moest ik per sé mijn sigaartje buiten in de tuin roken. Gelukkig kwam hij me wel gezelschap houden, en nog mooier; gaf hij mij daar de eerste zoen”, vertelt Jarno. “De vonk sloeg meteen over. Ik was helemaal in de wolken”, zegt Willem.

Tussen Willem en Jarno zit 21 jaar leeftijdsverschil. Daarover zegt Jarno: “Vroeger tijdens het uitgaan in discotheek de Golden Arm zag je de prachtigste schepsels. Maar weet je, als je het cadeaupapier er afhaalt, moet er wel wat inhoud overblijven.” Willem vult aan: “Het verschil biedt ruimte voor veel leuke gesprekken. We ontdekken juist dat we in deze relatie zo goed onszelf kunnen zijn. Dat we geen rol hoeven te spelen, en dat we ons mogen blijven ontwikkelen.” “Precies”, zegt Jarno “take it or leave it. We vullen elkaar erg goed aan, en we nodigen elkaar uit om nieuwe dingen te ontdekken buiten onze eigen comfort zones. Films, theater, ballet, de opera…” Willem en Jarno reizen ook graag samen, ondanks dat de fysieke beperking van Jarno dit soms bemoeilijkt. Jarno krijgt sondevoeding via zijn halsslagader. Iets waar Willem hem liefdevol bij helpt. Ze zijn close en zien elkaar zo vaak als maar kan, maar samenwonen doen ze bewust niet. “Met die grote ego’s van ons? Dan hebben we minstens Paleis het Loo nodig. Ieder een eigen vleugel”, lacht Jarno.

Het stel kon rekenen op warme, positieve reacties op hun relatie. Willems kinderen waren meteen dol op Jarno, en ook met Willems inmiddels overleden moeder had Jarno een sterke band. Willem is lid van de Nieuw Apostolische Kerk in Stad, af en toe gaat Jarno mee als support. Ook hier was iedereen blij voor ze. “En vanuit de buren in De Oosterpark is er ook nooit een wanklank”, vertelt Jarno. “Soms lopen we hand in hand, maar ik merk dat ik dat nog wel spannend vind. Dat blijft een dingetje, waar we ook zijn.”

De mannen zijn unaniem in hun wens voor Groningers om de liefde te kunnen vieren zoals zij dat doen: “Accepteer eerst jezelf. Pas dan kun je een ander accepteren. Erken dat je er mag zijn, zoals je bent. En: verdiep je eerst eens in een ander voordat je een oordeel velt.”

 

Over de schrijver – Iris Engelsman

Over de fotograaf –  Inge Nicolaij