Verhaal

Onderweg naar het stembureau

Stempas? Check, ID bewijs? Check. Ik draai de sleutel twee keer om, die deur is dicht. Op naar het stembureau. Ik sla linksaf de hoek om naar de lucht kijkend. Het zonnetje heeft moeite om door het wolkendek te breken. Als ik me weer op mn pad focus zie ik daar een licht gebogen man met zijn fiets op het trottoir staan.

Ik ken hem, 86 en een leven vol verhalen achter zich. Een geboren en getogen Groninger. Freddie. “Ga je een rondje fietsen?” Vraag ik hem. Hij kijkt om. “Ah ben jij het? Als je niet in beweging blijft dan houdt het op. Ik sprak eens een man die zei dat hij niet meer kon lopen. Het enige stuk dat hij altijd liep was van zijn huis naar de auto voor de deur, dat ga ik dus niet doen.” Freddie, die na de dood van zijn vrouw een keer z’n heup brak, fietst elke morgen een rondje door de stad. Hij woont nog zelfstandig en heeft altijd wijze raad als je het nodig hebt.

Ik wapper even met mijn stembiljet, “ga je ook stemmen voor of tegen de sleepwet?” vraag ik hem nieuwsgierig. Dat ging hij niet… Zo spraken we nog even over het ‘waarom niet’ en keek hij me op het einde van ons gesprek nog even indringend aan “kom je weer een keer langs?” En daarna lachte hij vertederend. Ik vervolgde mijn weg naar het stembureau. Stemde tegen de sleepwet en kwam met een hoofd vol gedachten weer naar buiten.

Ik had ook alleen “Hoi” kunnen zeggen toen ik hem zag, of helemaal niets zoals zo velen op straat die elkaar niet groeten en voorbij lopen. Maar hij is mijn omdehoekbuur. Als de kat weer kwijt is mag ik altijd in zijn tuintje roepen. Hij vertelde zijn levensverhalen die mij stimuleerden onder andere in de wijkraad/bewonersorganisatie te gaan. En ook als er iets anders zou zijn weet ik, ik kan altijd bij hem terecht (behalve van 12:00 tot 15:00 uur want dan doet hij een middagdut).

Ken jij je buren/buurtgenoten? Maak je wel eens een praatje? Mij laat het me meer thuis en veilig voelen op de plek waar ik woon. Samen zijn we een buurt, een dorp, een stad, een provincie, een land, een Europa en een wereld. Als je elkaar spreekt ben je geen vreemde meer voor elkaar en voel je meer verbondenheid. Doe er je voordeel mee en maak eens een praatje met je buur, zou ik zo zeggen. Ik ga weer eens langs bij Freddie.