Reportage

Indrukwekkende herdenking slavernij

De herdenking van de afschaffing van de slavernij op de Ossemarkt zondagavond was mooi, indrukwekkend, stemde tot nadenken en bracht ook nieuwe inzichten. Vergeleken met vorig jaar waren meer mensen aanwezig voor het plengoffer, de toespraken, de muziek, poëzie en de twee minuten stilte om acht uur.

Elk jaar neemt de organisatie een ander thema als aandachtspunt en dit jaar waren dit de Inheemsen. Een inheemse antropologe vertelde hoe hun land was afgepakt, de inheemsen tot slaaf werden gemaakt, nog voor er mensen uit Afrika gehaald werden. Velen van hun werden gedood, het cultureel erfgoed werd weggedragen, het milieu vernietigd. Ze wees erop dat tijdens de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 het Surinaamse grondgebied werd overgegeven aan de nieuwe machthebbers zonder consideratie voor de rechten van de inheemse volken. Een inheemse dorpsoudste vertelde dat ook nu nog  stukken land afgepakt worden zonder toestemming van de gemeenschappen.

Burgermeester Koen Schuiling noemde de stappen en stapjes die de aflopen tijd zijn genomen. De excuses die de gemeente maakte, de komst van een monument, meer aandacht voor de doorwerking van het slavernijverleden. Stappen die het bewustzijn rond slavernij vergroten en die ook niet meer ongedaan kunnen worden gemaakt. Hij stelde dat er nu vragen worden gesteld (waarom spreken we wel over de witte mensen die streden voor afschaffing van de slavernij en niet over de opstanden leider Tula en andere die met hem in opstand kwamen)  “Juist omdat deze vragen nu wel gesteld worden is het tij aan het keren.”

Guillaume Pool, geboren in 1930, de nestor van de Surinaams Antilliaanse gemeenschap in Groningen was uitbundig aanwezig met zijn liefde voor wat hij noemde negritude, het geworteld zijn in de Afrikaanse identiteit. Hij sprak ook over het dilemma van waarschijnlijk veel mensen met een Surinaams-Antilliaanse achtergrond. Want wie heeft niet een witte man ergens in de stamboom die zich met geweld opdrong aan een zwarte voormoeder? Verzoening was het woord waar hij mee kwam, zoals hij schrijft in zijn gedicht “Vandaag wil ik met je dansen rondom de doornenkroon van verwerkt verdriet…  vandaag wil ik met je dansen en de verzoening verstikken in liefde.”

Het plengoffer voor al die voorouders waar de herdenking mee begon heeft hopelijk bijgedragen aan deze verzoening. Na afloop van deze indrukwekkende ceremonie fluisterde iemand “nu is de Ossenmarkt een goede plek”.

Vanavond, 1 juli is er een inhoudelijk programma in het Museum aan de A dat draait om de doorwerking van het slavernijverleden/ Live te volgen op Spot TV om 17.45u

beeld: RTVNoord