Reportage
#ikbeneengroninger – Afl. 41: Indonesie
Kleurrijke kleding
De huiskamer van Nanny zit vol met vrouwen en een enkele man. De leeftijd varieert van 20 tot zo’n 70 jaar, maar allemaal zijn ze afkomstig uit Indoneschie en woonachtig in Groningen. “Dit is zo’n fijne bijeenkomst. Elke maand is het bij iemand anders. We zijn allemaal vriendinnen of familie en kennen elkaar via via. We eten en kletsen en zingen karaoke, gewoon even terug naar de roots” zegt Nanny, die net als de rest gekleed is in prachtig traditionele kleding.
Humor
Zodra wij binnenkomen worden er al grappen gemaakt. Wat me opvalt is dat de vrouwen onderling ook elkaar een beetje op de hak nemen. “Lachen is leven. Zonder humor is er niks aan. Het leven is zwaar genoeg, laten we het ook gewoon zo makkelijk mogelijk maken.” En dat is precies waarom deze bijeenkomsten zo belangrijk voor ons zijn. Nederlanders zijn direct, maar begrijpen niet altijd dat dingen als grap bedoelt zijn.
Groningen groeit
“Groningen is heel anders geworden. Toen ik hier vierendertig jaar geleden kwam werd ik aangekeken om mijn kleur. Ik was die buitenlander. Dat is nu niet meer zo, we raken gewend aan kleurlingen. Ik heb dertig jaar bij de Rijksuniversiteit gewerkt. Daar heb ik grote groei gezien. De stad wordt steeds groter en daarmee volgens mij ook steeds toleranter. Toch heb ik nooit echt vervelende dingen meegemaakt. Ik vind het leven in Groningen heel erg fijn.