Reportage

#ikbeneengroninger – Afl. 28 Canada

De zesentwintigjarige Matthew uit Canada wilde zich vestigen in Nederland om vanuit hier door Europa te gaan reizen. Inmiddels woont hij bijna twee jaar in Groningen en ziet zichzelf wel blijven, misschien wel voor altijd. We spreken elkaar aan de vijver bij het Van Brakelplein in de Zeeheldenbuurt, waar hij nu bijna twee maanden woont.

Voetballen bij Potetos

“Via een bekende van mijn vorige huisgenoot leerde ik iemand kennen die voetbalt bij Potetos. Ik heb me aangesloten bij de vereniging en inmiddels woon ik in huis bij een van mijn teamgenoten. Het is een fantastische club en ik heb er veel vrienden gemaakt. Ik breng er veel van mijn vrije tijd door. Dat is een van de dingen die ik zo mooi vind aan Groningen, sport is een groot onderdeel van het leven hier. Ik ken nagenoeg niemand die niet iets aan sport doet of bij een vereniging zit. Dat is thuis wel anders. Mensen zijn hier veel bewuster van gezondheid en de levensstijl die daarbij hoort. De stad biedt ook alles aan om gezond te leven, van sport en bewegen tot het gevarieerd aanbod van eten in supermarkten en restaurants.”

Borstvoeden op de fiets

“In Groningen doen we alles op de fiets. Dat is ook een reden waarom ik me hier veel fitter voel. Maar de fietscultuur is wel eens bizar. Laatst kwam mijn zus uit Canada op bezoek. Ik had haar al verteld over de bijzondere taferelen die je soms tegenkomt; dat ik al eens een man zag fietsen met een paraplu in zijn ene hand en een mobiel in zijn andere en ook nog een kindje voor- en achterop had. Dat iedereen kriskras door elkaar fietst. En dat het toch veilig voelt. Ze geloofde er niks van. Totdat we samen getuige waren van een fietsende vrouw die tegelijkertijd aan het borstvoeden was. Alles kan!”

Maple leaves

“Het enige wat ik mis aan Canada, op vrienden en familie na natuurlijk, is de natuur. De leegheid, het niets zien. Ik woonde in Saskatoon, een grote stad. Maar daaromheen is er helemaal niets, behalve rust, ruimte, stilte. Hier is het dichtbevolkt, je ziet altijd wel ergens bewoond gebied. Maar ik kom graag in het Noorderplantsoen of het Bevrijdingsbos bij Kardinge. In mei 1995 werd dat bos geopend ter ere van de vijftigjarige viering van de bevrijding, in bijzijn van Canadese bevrijders en verzetsmensen. Het symbool van dit bos is het Esdoornblad – de Maple leave, het symbool van Canada.”

Auteur: Cindy Visser
Foto: Job Verkruisen