Reportage

#ikbeneengroninger – Afl. 26 Litouwen

We bezoeken Hendrikas in zijn winkel ‘Bikes in Groningen’. Vrolijk komt hij op ons afgestapt en laat trots zijn winkel zien. Zes jaar geleden kwam hij vanuit Amerika naar Groningen om te studeren aan de opleiding International Business and Management. Tegelijkertijd nam hij de stap om te gaan ondernemen in deze fietsenwinkel. We zetten ons gesprek voort terwijl we richting de Schouwburg naar buiten lopen, zodat de rest ongestoord verder kan werken.

Ondernemen

“Ondernemen zit in mijn bloed. Zowel mijn vader als mijn moeder zijn ondernemers. En het is een typerende mindset voor Litouwers. Pas sinds 1991 is Litouwen een onafhankelijk land. Mensen hebben altijd voor zichzelf willen zorgen, maar dat moest vaak tussen de opgelegde regels door. Zo zijn wij een volk geworden met een creatieve ondernemersgeest. Toen ik in Groningen kwam wist ik niets van Nederland, niets van fietsen. Maar ik ken de psychologie van verkopen en ik vind het ontzettend leuk om met mensen in contact te zijn. Ik heb de kans met beide handen aangegrepen toen ik deze winkel kon overnemen. Inmiddels kan ik fietsen repareren, maar ik ontmoet ook mensen van over de hele wereld die in de shop een praatje komen maken.”

Oude en nieuwe toekomstdromen

Hendrikas vertrok op zijn zeventiende naar de USA om zijn grote droom na te jagen: NBA-speler worden. Hij speelde in verschillende staten in de run voor een beurs maar moest na een paar jaar opgeven vanwege hardnekkige blessures: “Ik besloot om weer mijn hoofd te gaan gebruiken in plaats van mijn lichaam. En daarmee was het tijd om terug te gaan naar Europa.” Hij koos voor een studie in Groningen en is nu inmiddels zes jaar hier: “Mijn studie is nog niet af, ik heb het ondernemen in combinatie met een studie onderschat. Maar het komt goed, ik doe heel veel ervaring op. Ik droom nu van een franchise formule in verschillende landen zodat ik over een paar jaar weer in Litouwen kan wonen en daar kan ondernemen. Het land is ontzettend in opkomst, op alle gebieden. Er liggen veel kansen.”

Haring en kibbeling

Wanneer ik Hendrikas vraag wat hij zijn vrienden zou aanraden te gaan doen als ze naar Groningen zouden komen volgt er een hele waslijst; toevallig komen er deze avond vier vrienden van hem aan: “Een van mijn vrienden is een bekend fotograaf. Hij komt hier een project doen bij het Gronings kunstcollectief Zuhause, genaamd UNDERLOOK. Dat maakt Groningen zo fantastisch. Er gebeurt altijd van alles. Ik ga met hen gewoon een rondje lopen door de stad en van alles laten zien, maar ik ga hen zeker ook haring en kibbeling laten proeven.”

I don’t like Groningen

“Ik ben een open persoon en ik maak graag grapjes. Dat vind ik ook zo leuk aan de Nederlanders, ze begrijpen sarcasme en kunnen direct en open communiceren. Mensen vragen mij wel eens wat ik leuk vind aan Groningen. Ik zeg dan: “I don’t like Groningen.” En dan kijken ze me natuurlijk raar aan. Maar het is beter dan dat, dus zeg ik snel: “I LOVE Groningen!”

Auteur: Cindy Visser