Reportage

#ikbeneengroninger – Afl. 22 Moldavië

Alexei kwam in 2012 vanuit Moldavië naar Groningen om te studeren. Afgelopen jaar behaalde hij de bachelor International Business and Management Studies. Nu woont hij vlakbij het Groninger museum en heeft hij zijn eigen bedrijfje in de stad.

Thuis in Nederland

Tijdens zijn studie bracht Alexei periodes door in Amsterdam, Barcelona en Jakarta. Ook voordat hij ging studeren bracht hij al eens een uitwisseling door bij een gezin in Castricum. Maar in Groningen voelt hij zich thuis: “Uiteindelijk zijn het mensen die je het gevoel van thuis geven. Hier in de stad ervaar ik weinig negatieve reacties op het feit dat ik hier niet vandaan kom. Je kunt hier zijn wie je bent zolang je de regels respecteert.”

“Nederlanders zijn erg flexibel. Ze klagen graag, maar passen zich altijd aan naar de situatie. Zo schelden ze graag op de NS, worden boos bij een storing of vertraging, maar maken dan een grapje en gaan weer door. Ik heb geleerd dat Nederlanders sarcasme begrijpen, iets dat in Moldavië heel belangrijk is vanwege onze zwarte humor.”

Nachtwinkel

“Op woensdag tot en met zaterdag zijn studenten het meest actief. Met name tussen tien uur ‘s avonds en vier uur ‘s nachts. En dan heb ik het niet over studeren!”
Alexei legt uit dat hij met een paar vrienden een online nachtwinkel heeft, OneSnack. Ze bezorgen alcoholische versnaperingen en snacks aan huis op deze tijden: “We zijn nog maar net begonnen, maar onze website wordt veel bezocht. Groningen is de perfecte locatie voor een concept als dit.”

Regels

“In Moldavië is het corrupter dan hier. Regels worden nauwelijks gecontroleerd en er wordt flexibel mee omgegaan. Zo kan de bewaker van een gebouw best eens een oogje toeknijpen als jij het dak opklimt voor een uitzicht over de stad, in ruil voor een fles wodka. In Nederland wordt alles gecontroleerd en zijn er consequenties voor het overtreden van regels. Er is een ander soort vrijheid. En je moet kunnen omgaan met het onstuimige klimaat, maar de kwaliteit van leven is hoog en de salarissen zijn goed.”

Auteur: Cindy Visser