Reportage

#ikbeneengroninger Afl. 18 Tsjechië

Štěpánka´s avontuur in Nederland begon zes jaar geleden in Vlissingen. Ze deed daar de vierjarige bacheloropleiding Genetic Engineering. Ze verhuisde daarna naar Groningen om hier aan een project te werken, maar bovenal voor de liefde.

“Ik heb mijn vriend ontmoet tijdens het uitgaan. Hij was er met een groep vrienden en ze hoorden dat ik hier niet vandaan kwam. Ze spraken me aan en waren nieuwsgierig. Dat is iets dat me opvalt in Nederland, mensen staan open voor ontmoetingen met buitenlanders. In Tsjechië zijn mensen veel meer gesloten. Ze gaan ergens heen met een groep en dat blijft zo, er is geen interesse voor buitenstaanders.”

Noord versus Zuid

Op de vraag of Štěpánka verschillen heeft opgemerkt tussen het noorden en het zuiden van nederland antwoordt ze lachend: “Ik leerde Nederlands in Zeeland, maar toen ik hier kwam moest ik overnieuw beginnen. Ik verstond niks van het Gronings accent!”

Ze vertelt dat Groningen internationaler is dan Vlissingen: “Hier zie je dat er veel initiatieven zijn om immigranten zich hier thuis te laten voelen. Als je in de Nederlandse cultuur wilt integreren, biedt Groningen daartoe alle mogelijkheden op een heel laagdrempelige manier.”

Štěpánka geeft haar eigen wijk als voorbeeld: “Hier in Selwert wonen de meeste nationaliteiten en mensen met verschillende religies. Ik heb niet het gevoel dat er geoordeeld wordt op basis van religie of iets dergelijks, alle mensen zijn warm en vriendelijk. Er worden feestjes georganiseerd waar iedereen welkom is en er zijn gratis taallessen.”

Vlees en bier

“Het heeft even geduurd voordat ik me heb aan kunnen passen aan de eetcultuur. Ik was gewend aan een warme lunch waar ik de tijd voor kon nemen en een lichte maaltijd in de avond. Hier is dat andersom. De meeste bedrijven in Tsjechië hebben een kantine. Hier moet je zelf eten meenemen of iets ophalen ergens, in het half uurtje pauze dat je krijgt. Ik ben gewend aan veel koolhydraten en vlees. Hier is het vlees duur. Een typisch Tsjechisch gerecht, een soort dumplings met vlees, kan ik daarom hier niet maken. Daarnaast eten wij vlees van bijvoorbeeld eend en konijn, wat hier ongebruikelijk en niet makkelijk te krijgen is.”

Het Nederlandse bier is volgens Štěpánka te zoet. Ze legt uit dat er minder hop in zit dan bij de bieren uit Tsjechië, wat de smaak bitterder maakt. Afsluitend heeft ze nog iets aan te merken op de manier waarop we ons bier drinken: “jullie drinken baby-biertjes! In Tsjechië drinken we op zijn minst per halve liter”.

Auteur: Cindy Visser