Verhaal

Groningen is een stad van uitproberen

Groningen wil werken aan toegankelijkheid en gaat nog een stapje verder. Groningen wil een inclusieve gemeente zijn. De Vereniging Nederlandse Gemeenten heeft Groningen gevraagd een koploper voorbeeld te zijn. Een voorbeeld met 24 andere gemeenten in Nederland.

Ik ben blij, want nu kan ik inclusie bespreekbaar maken met dit uitgangspunt. De gemeente wil vanuit dit besluit voortaan voor iedereen gelijke kansen creëren. En dat we in iedere wijk, straat, vereniging, onderneming, school een afspiegeling kunnen verwachten van de Groningse samenleving. Ik merk het in veel zaken terug dat wij Stadjers de diversiteit kunnen en willen omarmen en daar word ik blij van.

Donderdag 12 juli was ik bij een wijkbijeenkomst in De Hoogte over veiligheid. Er zijn problemen benoemd die heftig zijn, maar over diversiteit heeft niemand geklaagd. De afspiegeling van de wijk was aanwezig en iedereen was blij om in De Hoogte te wonen.

Eén ding kreeg ik cadeau om te leren. Er was een woning waar constant de ene na de andere mens kwam te wonen die nog mocht leren sociaal mee te doen. De bewoners gaven aan dat het OK is om deze mensen een kans te geven. Het is alleen niet heel slim, als die woning dan bij mislukken weer doorgaat naar weer iemand die nog mag leren sociaal mee te doen. In een diverse wijk helpt dit niet mee met alle vooroordelen die soms tegenwerken bij nieuwkomers.

Ik heb respect voor de mensen die naast zo’n woning wonen. Vooral als je iedereen een kans blijft gunnen. De gemeente en de woningbouw gaven toe hier naar te kijken. Zo leren we weer van elkaar.

De ambtenaren noemen wijken als De Hoogte ‘kansarme wijken’, maar ik zou ze diversiteitswijken willen noemen. Laten we juist zo snel mogelijk deze wijken als voorbeeld nemen en ze steeds toegankelijker inrichten naar de wensen van de inwoners. En zo kan Groningen bouwen aan een gemeente voor en door Groningers.

Dat is voor mij Groningen.