Algemeen nieuws

Excuus

beeld: Tula, bijnaam Rigaud en kapitein. Leider van de slavenopstand op Curaçao in 1795 , moderne verbeelding door Edsel Selberie

 

Today I apologise – awe mi ta pidi diskulpa –  tide mi wani taki pardon

Met die woorden bood Mark Rutte excuses aan voor het mogelijk maken, stimuleren, in stand houden en profiteren van slavernij.

In Groningen luisterden op initiatief van Burgerinitiatief Keti Koti Groningen een groep mensen en een gemeenteambtenaar naar de livestream van de speech van Premier Rutte. Wat was hun reactie?

Roberto Refos, van Burgerinitiatief Keti Koti : “Het was verrassend, in die zin dat Rutten zich goed had voorbereid en goed had geluisterd naar alle meningen. Het was fijn dat iedereen die van belang was aanwezig was in het Nationaal Archief. Dus niet alleen de academici maar ook vertegenwoordigers van belangenverenigingen en grassroots organisaties. Dat was mooi om te zien. Daarnaast was het inhoudelijk echt naar wens, er was eindelijk erkenning van het feit dat slavernij een misdaad tegen de menselijkheid is. Aan de toespraak valt niets aan te merken. De kernwoorden van de speech: erkenning, excuus en herstel voor het Nederlandse aandeel in de slavernij waren voor alle partijen heel welkom. Dat de speech goed viel kon je ook zien aan de emoties in het Nationaal Archief na afloop, je zag ook aan Mark Rutte dat hij geraakt was. Dat maakt deze excuses echt”.

Roberto maakt wel een paar kanttekeningen:

“Rutte spreekt van de komma, er komt dus een vervolg in de vorm van gesprekken. Natuurlijk moet er meer onderzoek komen en zijn gesprekken belangrijk. Maar we voeren al jaren, zeg maar decennia, gesprekken en daar is nooit iets concreets uitgekomen. Dat is één ding. Het tweede is dat een van de aanbevelingen van het Adviescollege in het document ‘Ketenen van het verleden’ om een en ander in een wet te zetten niet wordt overgenomen door de regering.  Dat is jammer want zo zouden heel concreet een paar zaken die al jaren spelen opgelost kunnen worden. Ik denk bijvoorbeeld aan reparatie van het gat in het pensioen voor sommige mensen geboren in Suriname.”

“We hebben gisteren na afloop van de speech ook met elkaar ook gesproken over de lokale situatie. We hebben een prachtig jaar met Bitterzoet Erfgoed gehad, dat was natuurlijk vooral een culturele manifestatie. We krijgen een slavernijmonument en dat is goed, dan hoeven we niet meer naar de randstad als we de bevrijding van de slavernij willen herdenken. Wel kwam heel duidelijk de wens naar voren nog een keer met het lokale bestuur een bijeenkomst te hebben om te reflecteren en te horen hoe men denkt over verder onderzoek en over het monument. We maken ons daar zorgen over omdat we het gevoel hebben dat een en ander niet overeenkomt met onze uitgangspunten.”

Het gesprek over het monument ter herdenking van het Groningse aandeel in het slavernijverleden begon na vragen uit de raad in 2019. Afgelopen november bood Wethouder Manouska Molema excuses aan voor het feit dat het monument niet klaar zal zijn op 1 juli 2023, wanneer het 150 jaar geleden dat de slaafgemaakten hun vrijheid kregen in Suriname en de Antillen. De verwachting is nu dat het monument er in 2024 zal staan. Overigens was er een tijdelijk monument in het Tschumipaviljoen op het Hereplein, hier werden familieverhalen vertelt en verbeeld van mensen met een achtergrond in Suriname en/of Indonesië

 

beeld: monument 145 jaar afschaffing slavernij,  in Groningen, Suriname. ‘We zijn vrij, we blijven vrij’
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Groningen_-_Monument_145_jaar_afschaffing_slavernij_20160924.jpg