Verhaal

Blunder?

Op 23 september heb ik een gesprek gevoerd met twee adviseurs van de SESAM academie. Dit is een vrijwilligersorganisatie die andere vrijwilligersorganisaties (zoals Iets Drinken) bij staat met advies.

Iets Drinken is zoekende naar een passende organisatie structuur, daarom zijn we in gesprek gegaan met deze organisatie. Nadat ik en mijn collega’s ons hadden voorgesteld en uitgelegd hadden wat Iets Drinken is en wat het voor ons en onze doelgroep betekent, hebben we geluisterd naar wie SESAM is als organisatie en wat ze doen.

Uiteindelijk bleek dat de twee adviseurs opzoek waren naar wat ons drijft en wat wij in kern nodig hebben, zodat zij hun advies daarop in kunnen richten. Vervolgens moeten wij als organisatie onderzoeken hoe wij het advies gaan gebruiken.

Daar leek het mis te gaan. Want mijn collega vertelt dat we ook in gesprek zijn met een andere adviseuse en die kost net als SESAM geld. Mijn collega vond als penningmeester dat we alleen in zee moesten gaan met SESAM als we geen dubbel advies (en dubbele kosten) krijgen van SESAM en de andere adviseuse.

Ik merkte toen op “we kunnen altijd een advies naast ons neerleggen toch?” Ik doelde op het advies van die andere adviseuse om SESAM ter wille te zijn. “Ho ho nee, zo werken wij niet!” Zei een van de SESAM adviseurs. Ik realiseerde dat ik een faux pas gemaakt. Ze legde uit dat SESAM hun advies als bindend beschouwd, omdat ze tijd en middelen steken in het opstellen van dit advies.

Ik voelde me opgelaten door deze blunder. Ik heb dit opgelost door te beloven het plan van aanpak dat SESAM voor ons gaat schrijven goed door te lezen en een weloverwogen besluit te nemen over of we met hun in zee willen. Ik was erg opgelucht toen de adviseurs van SESAM hiermee akkoord gingen, de ontlading was groot, omdat ik dacht: ik moet ze niet schofferen. Toen dat niet zo bleek te zijn was ik erg opgelucht.

Ik heb geleerd dat advies opvolgen niet hoeft, zolang je niet te bot bent door te stellen dat je een advies bij voorbaat niet gaat opvolgen.