Reportage

Adviseur Inclusie en Diversiteit

In Groningen hebben we het discriminatie meldpunt, dat is vrij algemeen bekend (mogen we hopen). Dat Gemeente Groningen ook een adviseur Diversiteit heeft is minder bekend, maar niet minder belangrijk. Want het gaat in deze stad niet alleen om het registreren van de dingen die mis gaan en daarover aan de bel trekken. Het gaat ook om hoe we het wel willen hebben en daar speelt de adviseur diversiteit en inclusie een rol. Aangesteld door de gemeente en gedetacheerd bij WerkPro geeft hij organisaties die meerwaarde zien in een divers en inclusief personeelsbestand advies over hoe ze dit kunnen aanpakken. We praten met Johan Weishaupt over wat hij hiervoor deed, zijn werk dat meer inhoud dan alleen advies geven en de obstakels om te komen tot een meer diverse wereld

“Hiervoor werkte ik bij de politie Noord Nederland en daar heb ik me ook bezig gehouden met diversiteit en inclusie. Ik begeleidde de ambassadeurs inclusie, het was hun taak het draagvlak binnen de organisatie voor inclusie en diversiteit te vergroten. Zo’n ambassadeur kon me opbellen en vragen hoe om te gaan met een ongepaste grapje dat misschien niet kwaad bedoeld was maar niet leuk gevonden werd. Mijn advies was altijd om in gesprek te gaan met de leidinggevende, te zorgen voor veilige teams waar mensen open durfde te zijn. Ik kan niet ingaan op specifieke zaken, maar je krijgt een idee van wat er kan spelen bij de politie als je kijkt naar de documentaire ‘De Blauwe Familie’, met hele pijnlijke verhalen over uitsluiting en discriminatie. Al met al was het een leuke, uitdagend baan.”

“Ik heb veel geleerd bij de politie en vooral dat het gewoon tijd kost om de cultuur te veranderen en ook dat je voor draagvlak onder de mensen moet zorgen. Je kan als manager niet zeggen ‘dit gaan we voortaan zo en zo doen en jullie hebben er niets over te zeggen’. Je moet met de medewerkers aan tafel om samen het beleid te maken.”

“Nu als adviseur beschouw ik het verbinden van mensen en organisaties als mijn kerntaak. Ik organiseer bijeenkomsten van het Stedelijk Netwerk Diversiteit waar ruim 100 organisaties lid van zijn. Tijdens die bijeenkomsten over een bepaald thema leren organisaties elkaar kennen, horen nieuwe dingen en kunnen contacten leggen. De laatste netwerkbijeenkomst (nog onder de vorige adviseur) ging over LHBTI binnen geloof, cultuur en onderwijs en binnenkort is er een bijeenkomst waar de LFB (organisatie voor en door mensen met een verstandelijke handicap) en Onbeperkt aan de slag (een organisatie van mensen met een arbeidsbeperking die een inclusieve arbeidsmarkt als missie heeft) presentaties geven.

“Tot dit Stedelijk Netwerk Diversiteit horen ruim 100 organisaties  die allemaal iets willen of doen met diversiteit en inclusie. Vluchtelingewerk, het Alfacollege, de Hanzehogeschool, WIJ Groningen, Groninger Museum, Gomarus College, coaches, projectleiders, beleidsmedewerkers en nog vele anderen.”

“Ik merk dat de vraag hoe je als organisaties diverser kan worden leeft bij velen. Mijn advies is om te beginnen bij je website, wat voor mensen staan erop? Zijn ze allemaal wit of vooral man? Als dat zo is is het niet erg uitnodigend voor andere groepen. Hoe ziet je vacaturetekst eruit? Maak het inclusiever door het niet te hebben over man/vrouw en zeg bijvoorbeeld expliciet dat je openstaat voor mensen uit andere culturen. Zorg ook voor een diverse sollicitatiecommissie of als dat niet lukt laten er dan in ieder geval mensen in zitten die affiniteit  hebben met minderheden. Kijk ook naar de taal die je gebruikt in de vacature en op de website. Is het goed leesbaar?  De LFB kan je daarin advies geven. Moeilijke taal kan migranten en minder leesvaardige Nederlanders afschrikken. En als er een uitstroom is van minderheden uit je bedrijf vraag je af waarom dat zo is, wordt er misschien op de werkvloer gediscrimineerd?“

“Heel veel mensen en organisaties doen echt hun best en ook dat kan een valkuil zijn. Wees vanuit je goede bedoelingen ook weer niet te beschermend want daarmee hinder je mensen in hun ontwikkeling. Iedereen heeft het recht om te leren en om met tegenslagen om te gaan. Dit beschermende komt wel eens voor richting mensen met een psychische kwetsbaarheid; dan horen ze van ‘daar kan je niet mee omgaan of die situatie is te stressvol’.  Het is belangrijk om je hiervan bewust te zijn. Natuurlijk ben ik zelf ook wel eens obstakels tegen gekomen, zo is het wel eens voorgekomen dat ik in een restaurant geen menukaart kreeg. Ik ben daar een keer zo gefrustreerd door geweest dat ik weg ben gegaan. Verder, ja, toegankelijkheid voor rolstoelen is echt nog wel een ding.”

“Tegen de minderheden zelf zeg ik ‘durf te vragen, leer aan te geven wat je nodig hebt en ga er niet vanuit dat mensen wel snappen hoe het voor jou is want dat is vaak niet zo. Wees dus voorzichtig met aannames. En als je ergens in gelooft ga er dan voor en als het niet lukt doe het dan in kleine stapjes’.”

“In mijn ideale wereld is er Design for all. Daarbij zijn alle plekken van begin af aan zo ingericht dat het voor iedereen toegankelijk is. Dan is het vanzelfsprekend dat elk nieuw gebouw een aangepast toilet heeft, zijn lokalen prikkelarm, en toetsen digitaal – om maar een paar voorbeelden te geven. Dat is een wereld waarin je kunt leven zoals je zou willen, waar je elkaar inspireert en waar mensen niet in hokjes geplaatst worden.”

©Verveer