Reportage

#ikbeneengroninger – Afl. 34 Oekraïne

Karina komt uit Oekraïne en is nu zo’n drie maanden hier. Ze kwam naar Groningen om te studeren aan Academie Minerva, maar de stad was doorslaggevend: “Ik had meerdere opties om uit te kiezen. Maar toen ik vorig jaar een studiegenoot opzocht in Groningen, wist ik meteen dat ik ook hier wilde wonen. Ik blijf nu in ieder geval vier jaar.”

Student Hotel

Karina vertelt dat ze geluk heeft en dat het vinden van een woning voor haar geen probleem was. Net voordat het studiejaar begon kon ze een van de laatste kamers in het Student Hotel huren, voor een periode van een jaar: “Ik kijk nu al om me heen voor een eigen studio of appartement. Het is leuk wonen in het hotel, maar soms ook wel onrustig. Ik deel de keuken met 8 mensen, dat vind ik niet heel fijn. Maar goed, ik ben echt bevoorrecht met een plek als deze, dus ik klaag niet. Het is een beetje als wonen in een hostel.”

Gereserveerd volk

“Jullie Nederlanders staan bekend om directheid. En dat zie ik ook, zeggen waar het op staat. Maar als het neerkomt op een gevoel of een mening zijn jullie wel gereserveerd. Echt het achterste van de tong laten zien doen jullie niet zo in het eerste contact, zeker niet in Groningen. Ik geloof dat je eerst het vertrouwen moet winnen van een Groninger voordat hij je meeneemt in zijn gevoelswereld.”

Een veilig gevoel

Karina woonde hiervoor in Kiev, waar ze een aantal jaar geleden naartoe verhuisde: “Ik kom uit Donetsk, in het zuiden van Oekraïne. Daar waar de oorlog plaatsvond. Wij zijn gelukkig weggegaan voordat de situatie onveilig werd, mijn vader kreeg namelijk werk in Kiev. Toen ik nog in Donetsk naar school ging kwam ik langs grensposten met gewapende mensen. Dat was eng en onvoorspelbaar. Gelukkig is mij niets ernstigs overkomen. In Kiev is het wel veilig. Al voel ik me in Groningen toch veiliger, nu ik op mezelf woon.”

Auteur: Cindy Visser
Foto: Job Verkruisen