Reportage

#ikbeneengroninger – Afl. 31 Kosovo

Voor het interview met Lend wandelen we naar een bankje aan het water bij de woonboten van de Oosterpoort. De drieëntwintigjarige uit Kosovo verliet het land al op zijn zeventiende om in het buitenland te gaan studeren. Uiteindelijk kwam hij twee jaar geleden voor werk naar Groningen.

IBM

“Ik studeerde International Business and Management, maar eigenlijk vond ik de IT-industrie altijd al interessanter. Het was echter makkelijker om een beurs te krijgen voor een opleiding in de zakelijke richting, dus koos ik dat. Ik studeerde twee jaar in Finland, liep stage in België en studeerde af in Amsterdam. Daarna solliciteerde ik voor een traineeship Application Developer bij IBM in Groningen. Het was de enige functie buiten Amsterdam en die kreeg ik, dus ik verhuisde weer.”

Klein Groningen

“Ik was niet meteen enthousiast over verhuizen naar Groningen. Ik wilde liever in Amsterdam blijven, de grote drukke stad. Ik was bang dat er hier niet genoeg te doen zou zijn. Maar nu ik hier woon weet ik wel beter. En ik realiseer me hoe fijn het is om alles dichtbij te hebben, het heeft een goede invloed op je humeur. Van mijn huis naar het werk is het drie minuten fietsen. De grootste struggle die ik dagelijks heb is welk liedje ik ga luisteren onderweg, ik kan er namelijk maar één luisteren!”

‘Besa’

“De bergen in Kosovo, die mis ik het meest. Toen ik er nog woonde deed ik aan professioneel skiën. En nu woon ik in het meest platte land van de wereld. Je omgeving heeft dus ook invloed op je activiteiten. Gelukkig heb ik hier veel vrienden, die ik regelmatig op en na het werk zie. Zo hoef ik niet altijd alles te plannen in de agenda, want daar zijn jullie Nederlanders goed in. In Kosovo zie je mensen spontaan op vaste plekken op allerlei tijdstippen. Ze zijn gewoon standaard in een café. Maar dat heeft te maken met de werkgelegenheid. Hier leeft iedereen meer gestructureerd. Ik denk dat mensen daardoor ook meer individueel zijn ingesteld. In Kosovo ben je van elkaar afhankelijk en is wederzijds vertrouwen en gastvrijheid veel belangrijker dan hier. We hebben daar een woord voor: ‘Besa’.”

Geschiedenis

“Als je ooit naar Kosovo gaat, raad ik je aan naar Peja te gaan, mijn thuisbasis. Hier kun je echt het ‘Besa’ ervaren. Ook de stad Prishtina, die heeft een jongere atmosfeer maar je vindt er veel geschiedenis. Pas sinds 2008 is Kosovo een onafhankelijk land. We zijn multi-etnisch, omdat velen van ons zich in nationaliteit meten aan de Albanese. Zo voel ik me meer verbonden met de Albanese vlag, gewoon omdat die er eerder was.”

Auteur: Cindy Visser
Foto: Job Verkruisen