Algemeen nieuws

Uitreiking Diversiteitsprijs

In het stadhuis kregen De Drie Gezusters en constructiebedrijf De Verbinding samen de Diversiteitsprijs uitgereikt. Beiden kregen 2500 euro. Restaurant de Groene Stoel kreeg de tweede prijs en de publieksprijs van 500 euro ging naar De Verbinding

De Groene Stoel, De Verbinding en De Drie Gezusters lieten  prachtige filmpjes van hun bedrijf zien. Restaurant De Groene Stoel geeft  statushouders de mogelijkheid het horeca vak te leren. Op het filmpje was een jonge dame te zien die glimlachend vertelde met hoeveel plezier ze er werkte. “Lekkere integratie” complimenteerde iemand.  Er is in het restaurant ook ruimte voor oma’s en opa’s die er een keer per maand samen met studenten soep komen koken.

De Verbinding, een constructiebedrijf is ooit opgericht door een vader met een dove zoon. Deze vader begreep al vroeg dat het moeilijk zou zijn voor zijn zoon om een baan te vinden, dus richtte hij maar zelf een bedrijf op. Bij De Verbinding werken vooral dove mensen en een aantal mensen met een niet-Nederlandse culturele achtergrond en dat gaat heel goed. Veel werknemers van De Verbinding waren in de zaal aanwezig en volgden het gebeuren via de gebaren tolk met veel aandacht.

De derde genomineerde is in Stand en Lande natuurlijk erg bekend. Op het filmpje dat de Drie Gezusters liet zien zagen we een lange stoet zeer diverse werknemers langskomen. De vertegenwoordigers van het Grand café vertelden dat er 300 mensen met 37 verschillende nationaliteiten bij de Drie Gezusters werken. De Drie Gezusters biedt opleidingstrajecten aan het personeel en besteedt actief aandacht aan leeftijds- en culturele diversiteit.

Glimina Chakor, wethouder integratie en emancipatie en voorzitter van de jury wees erop hoe belangrijk het is om bedrijven als deze drie te hebben, die laten zien wat diversiteit inhoud en dat het een meerwaarde heeft. Verder zei ze onder meer:  “Het is niet dat we willens en wetens sommige mensen niet aannemen, onderzoek wijst uit dat we vaak mensen uitkiezen die op ons lijken. Ik geloof in de kunst van herhaling , als je telkens vertelt hoe het werkt dan wordt het vanzelfsprekend en daar willen we naartoe. Dan is een diversiteitsprijs niet meer nodig. Als integratie een uitnodiging is voor een feestje en inclusie een uitnodiging om  te dansen  op het feestje dan gaat de laatste stap over ‘belonging’  – er als vanzelfsprekend bij horen”.