Algemeen nieuws

200.000 nieuwe vrienden voor vluchtelingen

Onder het motto ‘Iedere nieuwe Groninger een community’ fungeert stichting Groningen Verwelkomt als intermediair tussen de samenleving en vluchtelingen. De stichting helpt Nieuwe Groningers bij het integreren in de (Groningse) samenleving, maar het doel is vooral zich thuis te laten voelen.

Deelnemers verbinden zich gedurende 9 maanden aan de stichting en worden dan een buddy, of lid van een community. Dit waarborgt de duurzaamheid van het project. ‘Oude’ Groningers helpen nieuwe Groningers met het opbouwen van een stabiel bestaan in Groningen. Op dit moment helpt de stichting zo’n 40 vluchtelingen. Het leuke is dat de ‘oude’ Groningers gewoon Groningse burgers zijn, en dus goed weten wat er allemaal speelt in de stad.

Er wordt van alles georganiseerd en iedereen kan bijdragen in de vorm van tijd, geld of een initiatief. Ook is er een aparte commissie voor studenten, die ook vluchtelingen willen verwelkomen in ‘hun stad’.

Een van de vrijwilligers van Groningen Verwelkomt is Daan de Grefte. Hij ontmoette Soubhi, een 24-jarige vluchteling uit Syrië die met zijn vrouw naar Nederland is gevlucht. Zwemmend, lopend en hopend op een betere toekomst.

Vandaag maakte ik kennis met Soubhi Tabakh. Hij is sinds een tijdje een nieuwe Groninger die ik ken via één van de communities van Groningen Verwelkomt. Soubhi is 24 jaar oud en bijna twee jaar in Nederland. Hij is momenteel student aan het Alfa-college. Zijn ambitie is om marketing te gaan studeren. Soubhi wil daarmee zijn opleiding Bedrijfskunde & Marketing afmaken, want hij moest vanwege zijn vlucht halverwege zijn opleiding in Syrië afbreken. Samen met zijn huidige vrouw, die Engelse literatuur aan dezelfde universiteit studeerde, begon hij deze spannende reis die zijn leven veranderde.

De reis

“In Syrië was geen toekomst meer,” vertelde Soubhi. Hij wilde graag kans maken op een normaal leven, dus besloot hij het onophoudende geweld te verlaten en de onzekere tocht te
maken. Via Libanon kwam hij in Turkije, waar het over het algemeen geen aangename plek voor vluchtelingen was. Zo snel mogelijk ging hij dan ook op Lesbos, waar Soubhi en zijn vrouw uiteindelijk heen zwommen, en met kunst-en- vliegwerk kwamen zij aan in Athene (Griekenland). Vanuit daar was het lopen geblazen, omdat vluchtelingen in de auto sneller worden opgepakt en worden teruggestuurd.

Eerst vertrokken ze naar Bulgarije, van daaruit door naar Hongarije en daarna Oostenrijk. Na deze enorme tocht van ongeveer 2.000 km wachtte Soubhi en zijn vrouw gelukkig een aangename verassing. Hij kon gratis met de trein vanuit Oostenrijk naar Duitsland. Soubhi wilde meteen door naar Nederland, en zo kwamen zij een paar dagen later aan in Amsterdam.

Aansluiting

Op het centraal station in Amsterdam zette Soubhi zijn eerste voetstap op Nederlandse bodem. Hij had geen idee wat de bedoeling was, dus volgde hij maar een ander Syrisch gezin die hij op het perron tegenkwam. Uiteindelijk werd hij door de politie doorgestuurd naar het aanmeldcentrum in Ter Apel. Na op acht verschillende plaatsen gewoond te hebben, kwam hij terecht in Groningen. Soubhi: “In Utrecht plaatsen mensen op een grote muur activiteiten waar vluchtelingen aan mee konden doen. Zo’n muur bestaat in Groningen niet.” Soubhi vindt het belangrijk dat de drempel voor nieuwe Groningers om de stad te leren kennen zo laag mogelijk blijft. Groningen Verwelkomt zorgt voor de aansluiting.

Hoopvol

Soubhi is gelukkig in Groningen, hij is hoopvol over zijn toekomst. Met hulp van Groningen Verwelkomt doet hij nieuwe contacten op. Ook houdt Soubhi van zijn vrouw, met wie hij veel
interesses en hobby’s deelt. Zo houden ze allebei van het spelen van videogames, en het luisteren naar metal. Ook gaat Soubhi vaak naar de sportschool. Zo lijkt de beslissing van een
paar jaar terug om zijn door oorlog verscheurde thuisland te verlaten, de juiste te zijn geweest. Eén ding weet ik zeker: met al zijn enthousiasme en doorzettingsvermogen is Soubhi een aanwinst voor de stad!